Elkarrizketatik ateratako ondorioa

                                           

     Gotzone Etxeberria irakaslea , Bilboko ikastetxe publiko batetan lan egiten du duela hogeita hamabost urte. Berarekin elkarrizketa bat eduki ondoren, ondorio asko batzuk atera ditut. Elkarrizketa nola joan den eta bertatik atera ditudan ondorioak azalduko ditut.

    Elkarrizketa, ni hamaika urte nituenean, klaseak eman zidan Gotzone Etxeberria lehen hezkuntzako    irakaslearekin izan da. Elkarrizketa horretan hainbat gaitaz hitz egin ditugu eta nire etorkizunari begira asko lagundu didalakoan nago. Elkarrizketa tentsio apur batekin hasi zen. Izan ere Gotzonerekin duela zazpi urte ez nuela holako elkarrizketa bat izaten. Bertatik atera nituen ondorioetako batzuk azalduko ditut. Berak kontatu zidan moduan, ez zuen argi zer ikasi nahi zuen eta bere amak magistetitza ikastera animatu zuen. Horretaz gain , umeak asko gustatzen zitzaiolako aukeratu zuen ikasketa horiek. Gotzonek komentatu zidan irakasle izatea ez digutela unibertsitatean irakasten, umeei klaseak ematen eta haiekin harremanetan egoten baizik. Unibertsitatean gehien ikasi zuen momentuan praktiketan izan zen. Bertan hasi zen umeekin kontaktua edukitzen irakasle moduan.

    Gaur egungo irakasteko metodoari dagokionez , metodo egokia ez zegoela ondorioztatu nuen. Izan ere 6-12 urte bitarteko irakaslea zarenean, laster konturatzen zara, azterketa bat ezin dela izan ebaluatzeko tresna bakarra. Adin horretan irakasketak askoz ere intuitiboak dira, ikasleak askoz motibatuagoak daude eta erabiltzen den metodogia ez da bakarrik memorian oinarritu behar baina dena den memoria lantzea ere garrantsitsua da. Ala esan zidan.

    Beste gai batetik abiatuta, klaseak eman zituen lehenengo egunagatik galdetu nion eta aurpegi arraroa jarri zidan… Izan ere bere irakasle lehenengo egunean ikasleek broma txiki bat egin zioten. Haien izenak galdetu zizkienean guztiak izen faltsu bat esan zioten, baina esperientzia ona izan zela esan zidan. Hari beretik jarraituta, espero ez nuen gauza bat kontatu zidan. Irakasle bizitzan bere momenturik onena eta txarrena zein izan zen galdetu nionean, Gotzonek honako hau erantzun zidan: ”Zalantzarik gabe poz handia sentitzen dut ikasle bat irakurtzen hasten duenean, edo lehen hitza idazten duenean…. eta modu berean , asko arduratzen eta urdurutzen naiz ikasteko arazoak dituztenean, edo familietan arazoak sortzen direnean…. Ez da gustokoa  izaten gurasoei, beraien seme-alabek arazoren bat dutela azaltzea.”

    Bestalde, irakasle bizitzan bizi duen egoera zail bat kontatu zidan.  Azaldu zidan moduan, arratsaldero ikastolatik irten ondoren ikaste talde bat jolastokian gelditzen zen jolasten. Jolasen artean, inguruko etxeetako leihoetara  harriak botatzea bat zen. Goiz batean, auzokide bat etorri zen nigana (zuzendaria nintzen) gure ikasle batzuk bere etxeko leihoa harriak botata apurtu ziotela azalduz. Gotzonek zuzendari bezala harriak botatako ikasleei zigor bat jartzea erabaki zuen. Ikasleen gurasoei ez zitzaien ondo iruditu jarri zien zigorra eta haserretu egin ziren. Egorea hori konpontzeko, bilera bat eduki zuten eta dena konpondu zuten baina Gotzonerentzak egoera ez zen batere erreza izan. Berak esan zidan moduan, arazo baten aurrean konpontzeko planteatzen dituzun pausoak ez dira zuk nahi bezala ateratzen baina horrelako egoeratik ere asko ikasten da. Bilera horretaz gain kurtsoan zehar ikasleen gurasoekin bilera batzuk izaten dituzke haien seme-alaba ikasketetan zelan dabilen komentatzeko. Bilera horiek batzuetan oso erosoak izaten dira umea ikasle ona denean eta portaera egokia izaten duenena, baina kasu askotan guztiz aldrebes gertatzen da eta umea zailtasunak ditu ikasteko orduan eta klasean duen portaera ez da egokia. Beraz egoera horietan zaila izaten omen da gurasoei hori azaltzea.

    Horretaz gain,  irakasle on bat izateko pauso zehatzak ez zizkidan komentatu. Irakasle perfektu bat oso zaila da izatea, baian ondorio interesgarri batzuk atera nituen . Badira maisu batzuk arlo batzuetan bikainak izango direla eta beste batzuk beste arlotan, baina gaur egun oso garrantzitsua  deritzot  irakaslearen rola zein den ondo zehaztea. Ikasleek argi izan behar dute irakaslea irakasle den momentuan ez dela laguna, bere gaitasunak garatzen lagunduko diona baizik. Gurasoak bestalde, irakaslearen lana eta beraiena zein den argi izan behar dute, askotan irakasleei etxean ikasi behar dituzten jarrera eta ohitura batzuk ez dizkietela eskolan irakasten leporatzen dizkiete.

     Nabarmen entzuten hari da irakasleak lan bikaina daukatela opor pilo dituztelako, lan gutxi dutelako, lan erreza delako……, baina niri elkarrizketa hau eduki ondoren argi gelditu zait zurrumurru guzti horiek gezurra direla eta bakarrik irakasleak direnak  dakitela lan hau nolakoa den. Gotzonek esan zidan moduan,”Lana ez da erreza, nekagarria da oso. Ikasleekin ,gurasoekin ,lankideekin, Hezkuntza sailekoekin… lan egin behar dugu. Oporraldia luzea da beste lanbideekin konparatuta baina guztiz konbentzituta diot : guztiz mereziak dira!!!”

     Bukatzeko, gaur egungo krisiaren ondorioz, lana topatzeko aukerak nahiko eskasak dira. Egoera oso larria da eta Unibertsitatean dauden ikasleak nahiko meritu dute lanerako dauden aukera urriekin ikasten jarraitzen dutelako, baina gustuko duzun zerbait ikasten baduzu, lan gehiago egingo duzu eta beraz aukera handiagoak izango dituzu lana bilatzeko. Egia esan, gauza bat argi izan behar duzu: edozertan lan egiteko prest egon behar gara gure gustuko lan bat bilatzen dugun arte. Elkarrizketatik atera nuen ondorio garrantzitsuena, Unibertsitatean ikasten dugun bitartean umeengana hurbildu behar garela da. Haiekin harremanetan jarri ahalik eta ondoen ezagutzeko gero gure ikasleekin erresago moldatzeko.

     Azkenik esan dezaket, elkarrizketa oso interesgarria iruditu zaidala eta nire etorkizunari begira gauza asko ikasi ditudala. Orain Unibertsitatean ikasten nabilela, ahalik eta gehien ikastea eta esperientzia lortzea da daukadan helburua.